1 Ocak 2009

Yeni bir yila girerken onceki senenin degerlendirmesini yapmak ve onumuzdeki sene icin beklentileri saymak gazetecilerin sik kullandiklari bir metod olmakla beraber bildigim kadariyla blog dunyasinda henuz boyle bir kultur yok. Yine de bir-iki kisa not atmadan edemeyecegim.

Once dogdugumuz gun olan 10 Eylul Carsamba gunu yazdigimiz iki finansal istatistige tekrar bakalim. Ne demisiz: ‘dolarin 1.237, faizlerin %16.75 oldugu bir Turkiye.’ Bugunku sayilar cok farkli olmakla beraber aslinda gecen 3-4 ayda ne kadar calkantili ve cilgin bir donem yasadigimizi tam anlatamiyor bile: dolar 1.535, faizler %15.00.

Elbette ki 2009 tum dunya ve Turkiye icin cok zor gececek. Uretim dusmeye devam edecek, buyume negatif sayilari gorecek, issizlik artacak, bankalar kredi vermekte tereddut edecek, ve musteri harcamadan once epey bir yutkunacak.

Ancak Turkiye icin tarihi bir firsat da 2009'da elimize gecmis durumda.

Yedi senedir Turkiye’yi ortacaglara suruklemeye calisan, medya, yargi ve universiteleri cebren ve hile ile asagi yukari tamamen eline gecirmis, ve hala bu 'psikolojik' krizin 'hamdolsun' 'teget gececegini' iddia eden vizyonsuz ve capsiz AKP hukumetinin yerel temsilcileri Mart ayinda 38 milyon secmen tarafindan oylanacak.

Iste Obama’nin dunya politikasina getirecegini umdugumuz degisim ruzgarininTurkiye’ye yansima firsati.

Iste AKP’nin ve curumus politikacilarinin biletini kesme firsati.

Kriz neresinde olursa olsun, Mart ayinda Turkiye dogru secimleri yapmak ve AKP temsilcilerine kirmizi kart cikartmak zorundadir.

Dusunerek karanliktan aydinliga dogru ilerledigimiz bir sene dilegimle.