Yargi

Bati dunyasi ile Turkiye arasindaki farklarin arasinda, gayri safi milli hasiladan baska, en onemlilerinden birinin Bati dunyasinin saglam taslara oturtulmus yasal altyapisi oldugunu dusunuyorum.

Cunku yasal altyapinin oturdugu yerde kanunlarin iki ayri sekilde yorumlanmasi pek gerceklesemez, kanun onunde kimin hakli kimin haksiz oldugu buyuk olcude bellidir, ve hukukun ustunlugu cok tartisilamaz.

Cunku Bati dunyasinda sokaga adim attiginizda, karsidan karsiya gecerken, bankada islem yaparken, ev alirken, borclanirken, seyahat ederken, yemek yerken, kisacasi hayatin her turlu aktivitesi sirasinda kafanin arka planinda hukuki bir altyapiya yaslandigini ve hakkinin yenmesi ihtimalinin dusuk oldugunu bilmenin verdigi bir rahatlik vardir.

Oysa Turkiyemiz son donemlerde oyle bir hale geldi ki artik hukuk ve adalet gibi kelimeleri kullanirken gulmemek mumkun degil. Ulkemizde herhangi bir davaya katilmak zorunda kalmis herkesin onaylayacagi uzere hukuki olarak hakkini aramanin surunmekten pek bir farki kalmamis durumda. Hepimizin bildigi uzere, hukuk cignenerek Ergenekon adi verilen davada cok degerli beyinlerimiz daha hala yargilanmaktayken senelerini hapislerde gecirmekteler.

Ve iste bu sebeplerden dolayi AKP’nin onermis oldugu anayasa degisikliklerine muhalefetin yaptigi tepkiler yerindedir. Yurutmenin yargiyi isgal etmesi, laiklige karsi eylemlerin odagi oldugu mahkeme karariyla tescillenmis bir iktidar tarafindan yonetilen Turkiye Cumhuriyeti’nde cok derin yaralar acacaktir. Hem de bir secim yili oncesi, universite ve medyayi bitirme operasyonlarini basariyla tamamlamis bir AKP’nin yargiyi da bitirmesi ulkemiz icin cok tehlikeli bir risk teskil etmektedir.