Obama ruzgarinin ardindan

Londra, Strasbourg, Prag, Ankara, Istanbul.

G-20, NATO, AB, TBMM.

Yerel secimlerin sonuclarini daha tam hazmedememisken, uluslararasi politikada, ve ozellikle Turkiye icin, emsali gorulmemis hareketlilikte bir haftayi geride biraktik.

Bu arada dorduncu ceyrek buyume sayisi -%6.2 ile, ve Subat ayi endustriyel uretim sayisi -%23.7 ile, beklenenden kotu cikti – ama yine de basin da sokaktaki adam da Obama’yi konusuyor.

Obama ilk yurtdisi seyahatine Turkiye’yi de ekleyecegini anons ettiginde once cok sevinmis, sonra da ‘acaba bizden ne isteyecek?’ diye endisenlenmistik. Ama herseyden once, Hillary Clinton’in ziyareti sirasinda yazdigimiz uzere, ‘Ilimli Islam’ projesinin sonune gelinmis oldugu ve ABD-Turkiye iliskilerinde yeni bir donem baslayacagini hissetmistik (http://dusunerek.blogspot.com/2009/03/abdnin-turkiye-politikasi-degisiyor-mu.html).

Ve Barack Hussein Obama, TBMM’ye yaptigi, her satiri cok buyuk titizlikle yazilmis tarihi konusmasinda, bu goruslerimizi bir yere kadar hakli cikardi. Tabii ki onumuzdeki aylarda konusmalardan cok davranislar onemli olacak ama simdilik bu yeni iliski doneminin baslangici iyi analiz edilmeli.

Ataturk’e, Turkiye’de demokrasiye ve laiklige olan bagliligini konusmasi boyunca tekrar tekrar vurguladi.

ABD-Turkiye arasindaki ve ozellikle Soguk Savas yillarinda onem kazanmis olan iliskinin onemini herkese hatirlatti.

Dunyayi sarmalamis ekonomik krizden cikabilmek icin uluslararasi platformda beraber calismanin onemini vurguladi.

Turkiye’nin geleceginin AB oldugunu ve AB’nin Turkiye’yi tam uye yapmazsa neler kaybedecegini ustune basa basa soyledi.

Ermeni probleminde, fikirlerini degistirdigini soylemedi ama sozlerinden ABD parlamentosunun tansiyon yukseltecek bir karar almayacagini ima etti.

Terore karsi savasta ve PKK karsisinda ABD’nin Turkiye’nin yaninda oldugunu ve ayni sekilde Turkiye’nin Israil’e karsi yapilan teroru sorgulamasi gerektigini belirtti.

Afganistan, Pakistan, ve Iran iliskilerinde Turkiye’nin oynayabilecegi onemli rolu ve ABD’nin Islama karsi bir savasta olmadigini hatirlatti.

Kibris’ta iki toplumu iceren ikili bir federasyonun adayi birlestirecegi dusuncesini paylasti.

Islam disindaki dini liderlerimize ihtiyaclari dogrultusunda destek olacagini hissettirdi.

Aralarda ‘evet’ diyerek, Mehmet Okur ve Hidayet Turkoglu’ndan bahsederek, ve atasozumuzu kullanarak kulturumuze insancil bir yaklasim gosterme eforu sarfetti.

Obama’yi AKP de CHP de DTP de MHP de secmenler de cok dikkatli dinlemeliler. Hem hitap ve dinleyiciyle iliski kurabilme yetenegi acisindan, hem de onumuzdeki dort (belki sekiz) senelik donemde butun bu hassas konularda karsilarinda nasil bir ABD bulacaklarini bilmeleri acisindan.

Cografyamiz karisik, cografyamiz zor. Rusya, Ermenistan, Ortaasya enerji hatlari, Irak, Ortadogu, Kibris, Dogu Akdeniz, Yunanistan, Balkanlar, Karadeniz. Hangi yone bakarsaniz cozumu zor problemlerin tam ortasindayiz. Bu gercegi degistiremeyecegiz.

Ve iste bu yuzden Turkiye’nin onemi, Ortadogu ve Ortaasya ile birlikte yasamimiz boyunca uluslarasi platformda azalmayacak, artacak. Daha nice ABD baskanlari agirlayacagiz, NATO krizleri yasayacagiz.

Sarkozy'nin Obama’ya Turkiye konusunda ‘kendi isine bak’ derken dunyanin ve cografyanin gidisatindan cok uzakta bir yorum yaptigini yabanci basin da cok iyi yakalamis durumda.

Iste bu ahval ve serait icinde Turkiye’nin ileriye bakabilen ve gerektiginde Sarkozy’e, gerektiginde Medvedev’e, ve gerektiginde Obama’ya karsi dik durabilecek, ideolojik saplantilara batarak gereksiz gundem yaratip ulkemize vakit kaybettirmeyecek, ulkemizi bolmeye degil birlestirmeye ugrasacak bir lidere ihtiyacimiz var.

Ne AKP hukumetinde, ne de muhalefet liderlerinde bu vizyonu goremiyoruz.

Bu vizyona sahip yeni nesil politikacilar – mesela Istanbul’daki konusmasinda Obama’nin gozlerinin icine bakan genc arkadaslar arasindan olabilir – cesaretlerini toparlayip seslerini yukseltecek ve su andaki politik liderlerimizin orumcek aglari arasindan siyrilabileceklerdir umarim.