Sevinin kucukler, ovunun buyukler

Cocuklugumuzun torenleri ve muazzam televizyon programlariyla hatiralarimiza yer etmis en onemli bayrami 23 Nisan’i geride biraktik.

Yaziyi yazarken bu onemli bayramin cocuk kismini mi ulusal egemenlik kismini mi vurgulamali diye dusundum durdum. Kendim de bir baba olarak, ulkemizin gelecekteki seklinin buyuk bir kisminin henuz nufus cocukken yontuldugunu dusunuyorum. O yuzden bir cocugun anne-babasini sevmek gibi cocukken dogal olarak kanina islemis bazi duygu ve dusuncelerin arasina baska duygu ve dusunceler de eklememiz cok onemli: mesela demokrasi anlayisi ve laiklik gibi bazi konularin buyudukce cocuklarimiza dogal gelmeleri lazim ki asla hayat boyu bu duygu ve dusuncelerin karsisina cikmasinlar. Kim ne derse desin, kim nasil bir yurt ya da yemek onerirse onersin, bu duygu ve dusunceler kanina islemisse, cocuk dogru yolu bulabilecektir.

Bu vesileyle CYDD veya BBOG projelerinin onemlerini de tekrar vurgulamaliyiz. Okuyan her cocuk dusunen bir cocuktur anlamina gelmiyor elbette ama okuyan her cocuk dusunme ihtimali daha yuksek bir cocuk olacaktir. Dusunen cocuk da onune sunulan herseyi kabul etmez. Bunu yine bir de baba olarak yaziyorum!

Bu manali gunde Turkan Hoca’ya, Tijen Hanim’a destegimizi tekrar belirtelim. Ayrica tam 50 gundur tutuklu oldugu icin 23 Nisan’i cocuklari Deniz ve Yagmur’dan ayri geciren Mustafa Balbay’a da selam ve sevgilerimizi gonderelim. Sevin Balbay, cocuklarin seninle ovunuyor.